هفتم بهمن ماه 1309 (27 ژانويه 1930) درپي يك بررسي طولاني، شاه وقت كه فرمانده كل نيروهاي مسلح بود موافقت كرد كه «ماوزر Mauser» ساخت آلمان پس از يك دوره آزمايش چندساله، تفنگ رسمي ارتش ايران شود. اين آزمايش روي ماوزرهاي «وي. زي 24 ـ VZ » يعني ماوزر ساخت سال 1924 صورت گرفت و ستاد ارتش در سال 1934 (1313) به آن نمره قبولي داد. از آن پس ماوزر كه توليد انبوه آن از سال 1898 (110 سال پيش) در «اوبرنادورف» آلمان آغاز شده بود و در طول جنگ جهاني اول به عنوان دقيقترين و خوشدست ترين تفنگ سبك بكار رفته بود جاي تفنگهاي روسي (ناگانت = نوغان) و انگليسي و... را در ارتش ايران گرفت. اين تفنگ توسط دو برادر آلماني به نام هاي «پتر پل» و «ويلهلم» ماوزر Mauser Brothers براي ارتش آلمان ساخته شده بود. كارخانه ماوزر بعدا شعبه خود را در شهر «برنو» واقع در ايالت موراوياي چك اسلواكي داير كرد و دولت ايران كه مشتري كمپاني «اشكودا» بود ترجيح داد كه تفنگهاي ماوزر ساخت شهر برنو Brno را خريداري كند و از آن پس در ايران نام «برنو» بر تفنگهاي ماوزر گذارده شد كه پنج تير و تك تير بودند. از دهه 1940، ايران خود دست به ساختن برنو زد و آن را در كارخانه هاي تسليحات (معروف به مسلسل سازي واقع در نزديكي دوشان تپه) و در دو نوع ساخت: برنو كوتاه و برنو معمولي. ميان دو جنگ اول و دوم جهاني بيش از يك ميليون ماوزر در آلمان و شهر برنو ساخته شد كه علاوه بر 11 لشكر پياده در ورماخت، ارتشهاي ژاپن و روماني هم به آن مجهز شده بودند. از اواخر دهه 1950 (سال 1957) به تدريج تفنگهاي نيمه خودكار آمريكايي «ام ـ 1» M_1 جاي برنو را در ارتش ايران گرفت. تفنگ «ام ـ1» كاليبر 30 در سال 1938 توسط مهندسي به نام «جان گارند John Garand» ساخته شده بود و ارتش آمريكا از آنها در جنگ جهاني دوم و جنگ كره استفاده كرده بود. ارتش آمريكا تا دهه 1960 به تدريج تفنگها «ام ـ 14» و بعدا «ام ـ 16» را در واحدهاي خود جانشين «ام ـ 1» كرده بود. از دهه 1970 ارتش ايران به وارد كردن تفنگHeckler&Koch G_3 هكلر و كخ (ژ ـ 3) و بعدا كالاشنيكوف Kalashnikov دست زد و.... اينك از برنو به علت زيبايي به عنوان تفنگ تشريفاتي استفاده مي شود. پس از خيانت شهريور 1320 (آگوست 1941) و مرخص شدن سربازان پادگانها، بسياري از برنوهاي ارتش به دست افراد ايل ها و عشاير و نيز راهزنان افتاد كه سالها باعث ناامني كشور بود.

 پایگاه مردمی ارتش:بررسی فنی موشک‌های کروز و مزایا و معایب این موشک‌ها نسبت به بالستیک را در این گزارش می‌خوانید.

امروزه یکی از مهمترین راهبردهای مقابله کشورها علیه یکدیگر استفاده از سامانه‌های موشکی دوربرد است.

استفاده از موشک‌های دوربرد همواره کم‌هزینه‌ترین راه برای مقابله محسوب می‌شد اما به کارگیری این روش چندان ساده نیست زیرا مقابله تنها با این روش با کشورهایی که  پدافند موشکی قدرتمندی دارند به شکست منجر خواهد شد.

در این راستا مقابله با تهدید دشمنان در صورتی که بر پایه توانایی موشکی استوار باشد، نیازمند قدرت پرتاب انبوه، سیستم‌های راداری قدرتمند و دقت بالا در پرتاب و اصابت به هدف است.

اما بخشی از توانایی موشکی کشورها که برگ برنده در لحظات حساس محسوب می‌شود، به کارگبرب موشک‌های هدایت‌شونده یا کروز است.

در اینجا به مزایای استفاده از موشک‌های کروز نسبت به موشک‌های بالستیک می‌پردازیم:

صیاد ۲ قادر است انواع بالگردها، هواپیماهای بدون سرنشین و اهداف با سطح مقطع راداری کوچک و دارای سرعت و مانور بالا را در محدوده عملیاتی خود منهدم کند.

 به نقل از گروه امنیتی دفاعی خبرگزاری فارس، بنا بر اعلام وزارت دفاع خط تولید سامانه موشک پدافند هوایی صیاد2 به منظور تأمین تجهیزات پدافندی برای مقابله با تهاجمات هوایی،صبح امروز با حضور سردار حسین دهقان افتتاح شد.

صیاد 2 با موتور سوخت جامد، با سیستم هدایت ترکیبی و قابلیت‌های عملیاتی بالا، یک موشک پدافند هوایی برد متوسط و ارتفاع بلند است که براساس فناوری‌های روز دنیا طراحی شده و قادر است انواع بالگردها، هواپیماهای بدون سرنشین و اهداف با سطح مقطع راداری کوچک و دارای سرعت و مانور بالا را در محدوده عملیاتی خود منهدم کند.

به گفته وزیر دفاع، قابلیت بالای ضد جنگ الکترونیک و ردیابی خودکار و مستقل از دیگر ویژگی‌های این موشک پدافندی است.