حقيقت رابطه بين «داعش» و ايالات متحده آمريکا چيست؟ اظهارات آمريکايي ها پيرامون تحولات عراق و سوريه راه را براي پاسخ هاي متعدد به اين پرسش باز مي گذارد. به گونه که مي توان سه پاسخ جداگانه را به اين شرح در آن يافت: اول پاسخ کساني که مي گويند واشنگتن تشکيلات داعش را دشمن مي شمارد و به همين دليل آن را در زمره گروه هاي تروريستي قرار داده است. کاري که دولت هاي عرب و اسلامي ديگر نيز کردند. اما در عين حال واشنگتن از درگيري بين داعش و نظام سوريه خشنود است. بخصوص که اين يکي شعارهاي طايفه گرايي سر مي دهد. مادام که هدف گروهي ويراني مسلمانان يا نشان دادن اسلام و مسلمين به صورت دشمن آمريکا يا نشان دادن آنها به عنوان گروه هاي تروريستي باشد، صرف نظر از اينکه اسلام في نفسه ديني است که به مدارا و همزيستي مي خواند، واشنگتن به آنها وقعي نمي گذارد.

يک باره با شمشيرهاي برهنه در کوچه ها و خيابان ها و بازارها و هرجا که مردم تجمع کرده باشند، خارج مي شوند و نداي «حکم فقط از آن خداست را سر مي دهند» و پس از آن بدون اينکه ميان کسي تمايز و تفاوتي قائل شوند، همه مردم را از دم تيغ مي گذرانند.

آنچه گفته شد، توصيف يکي از صحنه هاي قرون و دوره هاي گذشته نيست، بلکه يکي از برخوردها و تعامل هاي گروه هاي تکفيري در مناطقي است که آنها را به تصرف خود درآورده اند، چقدر صحنه هايي که اين روزها مشاهده مي شود، شبيه صحنه هاي تاريخي به وقوع پيوسته توسط خوارج و تکفيري ها در قرون اوليه اسلامي است.

  ريشه‌هاي تروريسم چنان عميق است که هم به تحولات بين‌المللي در صد ساله اخير مي‌رسد و هم وراي آن، مرزهاي زماني را درنورديده و با تکيه بر تئوري‌هاي سلفي‌گرايانه، به قرن‌هاي ابتدايي تمدن اسلامي نزديک مي‌شود، همان سال‌هاي نخستيني که انحراف از تعاليم نبي مکرم اسلام(ص) سبب ساز جنگ‌هايي در سرزمين‌هاي اسلامي شد.

اکنون بيش از ۱۴۰۰ سال پس از آن سال‌ها، بار ديگر درخت بنيادگرايي در منطقه ميوه‌اي ديگر داده است و تروريست‌هاي داعش عزم جزم کرده‌اند تا همان سناريويي را تکرار کنند که چهارده قرن پيش پدران معنوي‌شان همان راه را پيموده بودند و مشکلات بسياري را موجب گشتند.

يک روزنامه آمريکايي اذعان کرد رهبر ايران محاسبات غرب درباره اضطرار ايران براي مذاکره را به هم زده و اکنون برخلاف تصور قبلي معلوم شده ايران از توسعه ظرفيت غني‌سازي دست نمي‌کشد.

روزنامه وال‌استريت ژورنال در اين باره نوشت: فضاي کلي مذاکرات از خوش‌بيني چند هفته گذشته به واسطه امتيازهايي که بنا بود ايران در خصوص راکتور آب سنگين اراک ارايه کند، به نوعي بدبيني در روزهاي اخير چرخش داشته است. بدبيني که ناشي از باقي ماندن شکاف‌هاي عميق‌ بر سر موضوعات کليدي مانند کميت و کيفيت ظرفيت غني‌سازي در ايران است.

حمايت رهبري از دولت يازدهم که در مراسم افطاري ايشان به مسئولان نظام بيان شد، در سطح بالايي مورد توجه دولتمردان قرار گرفت. آنان به حق نظر رهبري را در مورد عملکرد خويش مهم مي‌دانند و اين «حمايت با تمام وجود» را همچون نشانه افتخاري براي خويش مي‌دانند.

رسانه‌هاي اصلاح‌طلب هم که در گفتمانشان سهم چنداني براي ولايت فقيه قائل نمي‌شوند، مگر اوقاتي که قرار است به اختيارات قانوني اين مقام معترض شوند، از معدود دفعاتي بود که عکس و کلام رهبري را تيتر يک خود کردند. اين البته موجب خرسندي است و بايد به فال نيک گرفته شود که اين روزها موضوع مباحث، بر سر ميزان حمايت رهبري است و هر کس تلاش مي‌کند خود و جريانش را به ولي فقيه نزديک‌تر، همسوتر و مورد حمايت‌تر ترسيم کند. اين ميان البته تفسيرهاي گوناگون از حمايت رهبري ارائه مي‌شود. حاميان دولت تلاش دارند تا از درون جملات آقا، نوعي نقدناپذيري دولت و اعمال سکوتي اجباري بر منتقدين دولت را نتيجه بگيرند؛ چيزي که نه آقا و نه حتي خود رئيس‌جمهور مد نظر ندارند. پس ماجراي اين حمايت رهبري چيست؟

برژينسکي سياستمدار کهنه‌کار و مشاور امنيت ملي سابق امريکا به همفکران خود در کشورش توصيه مي‌کند:از فکر کردن به حمله پيشدستانه عليه تأسيسات هسته‌اي ايران اجتناب کنيد و گفت‌وگوها با تهران را حفظ کنيد، بالاتر از همه بازي طولاني‌مدتي را انجام دهيد، چون زمان، آمارهاي جمعيتي و تغيير نسل در ايران به نفع رژيم کنوني نيست.
اين اظهارنظر نشان مي‌دهد که الگوي جمعيتي در کشورمان و تغييرات آن تا چه حد براي امريکا مهم است و چقدر دقيق رصد مي‌شود.

"محمد العريفي" چهره سرشناس وهابي در عربستان و صاحب فتواي "جهاد نکاح" مدعي شد که گروهک تروريستي - تکفيري "دولت اسلامي عراق و شام" موسوم به "داعش" اخيراً سپاهي از جن تشکيل داده است. وي در ادامه اظهاراتش که بيشتر به توهم شبيه است تا واقعيت،‌گفت: "رافضي"ها از تمامي نيروهاي خود عليه "داعش" استفاده مي‌کنند از همين رو بر مسلمانان واجب است که به هر نحوي از خلافت اسلامي پشتيباني کنند!

«اظهارات اخير رهبر عالي ايران به معناي ترسيم خط قرمز در مذاکرات هسته‌اي بود.»

روزنامه وال‌استريت ژورنال با انتشار اين تحليل نوشت: رهبر عالي ايران آيت‌الله «علي خامنه‌اي» هفته گذشته در سخناني در جمع فن‌سالاران بلندپايه و مقامات نظامي کشور اعلام کرد ايران مشخصاً لازم است ظرفيت غني‌سازي خود را وسعت بخشد.
اظهارات آيت‌الله خامنه‌اي همزمان با جريان داشتن گفت‌وگوهاي هسته‌اي ايران در وين ايراد شد.
وال‌استريت ژورنال مي‌افزايد: در خصوص اين گفت‌وگوها يک مقام آمريکايي اعلام کرد طرف‌هاي گفت‌وگو با ايران همه تمرکزشان بر روي نکاتي است که ديپلمات‌هاي ايران پشت ميز مذاکره مطرح مي‌کنند اما اظهارات آيت‌الله خامنه‌اي که کلام آخر را در سياست هسته‌اي ايران بر زبان جاري مي‌سازد، فضاي چنداني براي مانور دادن باقي نمي‌گذارد. رهبر ايران همواره در صحبت از موضوع هسته‌اي، تعابيري وسيع به کار مي‌برد و همواره هم دست حمايتش بر سر تيم مذاکره‌کننده ايران بوده است ولو آن که نسبت به موفقيت آن چندان خوش‌بين نيست.
روزنامه آمريکايي افزود: صحبت‌هاي روز دوشنبه رهبر عالي ايران به نحوي بي‌سابقه متضمن مشخص‌ترين اشارات وي در موضوع هسته‌اي بود. او در فرازي از صحبت‌هايش اعلام کرد «شش قدرت از ايران مي‌خواهند ايران قبول کند تعداد سانتريفوژهايش را به 10 هزار عدد کاهش دهد». آيت‌الله خامنه‌اي در اين مراسم گفت «هدف آنها اين است که جمهوري اسلامي را در باب ظرفيت غني‌سازي به 10 هزار سو (swu) راضي کنند، منتهي از 500 سو و سپس 1000 سو شروع کردند. 10 هزار سو شامل حدود 10 هزار سانتريفيوژ قديمي مي‌شود که ما از قبل داشتيم». «سو» swu معادل ظرفيت غني‌سازي يک سانتريفيوژ در يک سال است.
«کريم سجادپور» عضو پيوسته «برنامه خاورميانه» در «موسسه کارنگي» گفت: «رقم 190 هزار swu، 10 برابر بزرگتر از رقم موردنظر آمريکا براي ظرفيت هسته‌اي ايران براي يک دهه آينده است».
يادآور مي‌شود رقم 190 هزار سو، رقمي است که صاحبنظران و اهل فن داخلي درباره حجم نياز کشورمان به غني‌سازي عنوان کرده‌اند.
رهبر معظم انقلاب همچنين با تغيير کاربري تاسيسات غني‌سازي فردو به مرکز تحقيقاتي! مخالفت کردند.

مرکز بين المللي مطالعات صلح
هر چند حملات و پيشروي هاي گروه تروريستي امارت اسلامي عراق و شام (موسوم به داعش) در عراق تازگي ندارد و طي ماههاي گذشته در مناطق مختلف اين کشور بخصوص در مناطق سني نشين آن در استان الانبار و شهرهاي فلوجه و الرمادي تجربه شده بود اما تحولاتي که در استان نينوا و بخصوص در سقوط شهر موصل به عنوان دومين شهر بزرگ و پرجمعيت عراق اتفاق افتاد به لحاظ کمي و کيفي با اتفاقات قبلي فرق مي کند. نوشتار زير در همين زمينه است:

درباره تکفيري‌هاي «داعش» نکات مهمي وجود دارد. گروهي تندرو و متاسفانه در پوشش دين که چندسال است نظام سوريه را با چالش جدي بر سر ماندن يا نماندن درگير کرد، به‌سرعت توانست نيمي از عراق را اشغال کند.
1- تکفيري‌هاي «داعش» ادامه کار «جيش‌النصره» و «القاعده» در سوريه هستند؛ گروهي با ماهيتي ضدشيعي که ابتدا در سوريه عليه حکومت مرکزي اين کشور قيام مسلحانه کرد و با اشغال بعضي از شهرها به پيشروي‌هاي خود ادامه داد که البته نتوانست به هدف اصلي خود - سرنگوني دولت بشار اسد - برسد. به‌نظر مي‌رسد اين گروه تروريستي که توسط عربستان‌سعودي و بعضي کشورهاي منطقه نظير قطر و... حمايت مي‌شود در جهت بر‌هم‌زدن موازنه قدرت‌هاي شيعي منطقه با هماهنگي غربي‌ها ايجاد و تقويت و هدايت و حمايت شده و مي‌شود.
2- آنها که با توان نظامي منطقه آشنا هستند، مي‌دانند اينگونه تحرکات نظامي تنها از يک گروه تندرو 10، 15هزارنفري که از کشورهاي مختلف با فرهنگ‌هاي گوناگون گردهم جمع شده‌اند، برنمي‌آيد.

 گروه تروريستي داعش در حالي ماشين کشتار خود در عراق را به راه انداخته است که نتوانست در سوريه به موفقيت چشمگيري برسد و به ناچار براي تداوم فعاليت هاي خود به غرب عراق حمله کرد و در استان هاي الانبار، صلاح الدين و نينوا در مقابل مردم و ارتش اين کشور مي جنگند. اما علي رغم کشتارهاي زياد، شکل گيري اين گروه هنوز براي مردم منطقه ناشناخته است. اين مطلب نگاهي مختصر به ريشه هاي اين گروه تروريستي انداخته است.

همشهري/ سقوط شهر موصل دومين شهر بزرگ عراق بعد از بغداد، واقعا براي همگان يک شوک بود که چگونه اين شهر ظرف چند ساعت سقوط کرد.
نيروهاي مسلحي که بيشتر از يک لشکرند، کجا بودند؟ نيروهاي پليس که عمدتا زيرنظر شوراي تأمين استان‌ هستند، کجا بودند؟ و چرا به وظيفه خود در دفاع از شهر عمل نکردند و اينکه داعش اين امکانات را از کجا آورده است؟ گاه عمليات نظامي مربوط به يک کشور است. يک کشور ارتش دارد و ارتش شمار زيادي پادگان. داعش رسما نه کشوري دارد نه پادگاني. اين همه خودرو با مسلسل‌هاي سنگين کجا بوده و چگونه يکمرتبه در کنار شهر موصل ظهور و بروز مي‌کند؟ مجموعه زيادي از پرسش‌ها درباره موصل مطرح مي‌شود.

«طوفاني که آمريکا درو مي‌کند!» عنوان يادداشت روز روزنامه کيهان به قلم جعفر بلوري است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد:

الف- درباره اين که گروه تروريستي و جنايتکار داعش به عنوان يک پادوي بي‌شخصيت و بي‌هويت از سوي غرب و رژيم صهيونيستي ساخته و به کار‌گرفته شده است، آنقدر مي‌توان نوشت که خسته شد.

اين گروه که طي همين چند روز نشان داده در «جنايت» نظير ندارد، حاصل تنها يکي از سياست‌هاي استعماري غرب در منطقه است. غرب به رهبري آمريکا سالهاست که براي پيشبرد اهداف استعماري خود در منطقه و جهان، به ويژه در دنياي اسلام تلاش مي کند و براي رسيدن به اين منظور هزينه، وقت و انرژي بسيار فراواني نيز صرف کرده است.

در اينکه اسلام هراسي، ايران هراسي، تبليغ عليه دستور قرآني جهاد، تفرقه افکني بين شيعه و برادران اهل سنت، راه اندازي جنگ و خونريزي بين مسلمانان، تضعيف مقاومت، تبليغ سازش و در يک کلام «مقابله با اسلام ناب محمدي(ص)»- که به دست با کفايت حضرت امام(ره) احيا شد- جزو استراتژي‌هاي نخست غرب است، شکي وجود ندارد. دارد؟

«داعش» پديده‌اي به ظاهر سياسي ولي حاصل کج‌فهمي از اسلام و نتيجه افکار تند و افراطي در درون اهل تسنن است که امروز با سربازگيري از کشورهاي اروپايي و آمريکايي تبديل به موجودي مرگ‌آور و نابود‌کننده کرامت اسلامي تحت نام اسلام شده است. اسلام که بايد دين سلم و صفا و پاکي و ميانه‌روي باشد مورد سوءاستفاده کساني قرار گرفته که اهداف، نيات و رسالت اسلام را کنار گذاشته و فقط از اسلام مجوز کشتار مردم بيگناه و ايجاد رعب و وحشت و گسترش کينه و نفرت را مطرح مي‌کنند. «داعش» نسل دوم از تروريسم و افراطي‌گري القاعده به شمار مي‌رود که اگر زماني القاعده دشمنان اسلام و مسلمانان را هدف قرار مي‌داد، امروز «داعش» و گروه‌هاي مشابه، مسلمانان را قربانيان خود به شمار مي‌آورند. آيا «داعش» يک پديده مجزاست که در خلأ به وجود آمده است؟ دقيقا طراحي‌ها و تسويه‌حساب‌هاي سياسي برخي کشورهاي عربي حامي تروريسم، موجب به‌وجودآمدن «داعش» و امثالهم شده است.

«داعش نسخه جديد براندازي» عنوان يادداشت روز روزنامه خراسان به قلم محمدجعفر قنادباشي است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد:

چشم انداز بحران عراق به کجا مي انجامد؟ براي پاسخ به اين سوال بايد از چند ديدگاه پيدايش داعش را بررسي کرد. نخست اين که گروه داعش کپي برداري از طالبان و القاعده است که دنياي غرب در پاکستان و افغانستان به منظور برخورد با روسيه و شوروي سابق ايجاد کرد. غرب بدون اين که از نيروهاي خودش براي برخورد با شوروي سابق هزينه کند از جيب عربستان و با نيروهاي افغاني و پاکستاني نيروي قوي عليه شوروي سابق ساخت. همان داستان در سوريه و عراق در حال تکرار شدن عليه خط مقاومت است. اين جريان خط مقاومت را که قدرت آينده منطقه است هدف قرار داده که هزينه هاي آن را عربستان با همان ويژگي نيروهاي طالباني تأمين مي کند. در تحليل دوم شاهد هستيم که اين درگيري ها بعد از انتخابات سوريه و عراق آغاز شد. به عبارت ديگر زماني که جريان افراط نشانه هاي باخت را در منطقه احساس کردو پس از آن که متوجه شد مردم سوريه از انتخابات استقبال کرده و در عراق نيز مردم به نوري المالکي رأي دادند وارد عرصه اقدامات افراطي شد. و اما سومين تحليل که مبتني بر دو ديدگاه قبلي است؛ برخي معتقدند اگر نگاهي به پانزده سال گذشته داشته باشيم مي بينيم که دنياي غرب زماني که در انتخابات هاي مختلف کشورها بازنده مي شد از شيوه انقلاب هاي رنگين بهره مي برد. اين انقلاب ها برخاسته از اقليت بازنده است.

داعش (حکومت اسلامي عراق و شام) درسال 2013 ميلادي متولد گرديد و به سرعت به يکي از جنايت کار ترين گروه هاي تروريستي حاضر در سوريه و عراق تبديل شد؛ اقدامات اخير اين گروه در موصل موجب شده تا رسانه ها نگاهي ويژه به اين گروه و رهبر آن داشته باشند.
رهبر داعش فردي است به نام "ابوبکر البغدادي" که در سال 1971 در شهر سامرا به دنيا آمده است. وي در سال 2003 ميلادي و بعد از حمله آمريکا به عراق به نيروهاي القاعده پيوست. اما در سال 2005 بازداشت شد و در سال 2009 نيز از زندان آزاد شد. بغدادي از زمان تا کنون گروه هاي زيادي را تکشيل داده که آخرين مورد آن داعش است.